Ze is niet makkelijk te choqueren. Eigenlijk niet te choqueren. "Je hebt wel een grote bek” app ik haar op een gegeven moment.  “Dan moet je m’n kont eens zien” appt ze terug. “Maar je hebt niet het lef om naar mij toe te komen zeker.” Ze antwoord “Ja hoor zeg maar waar je woont dan kom ik wel.” Ik geef haar mijn adres, wat op zich al eng moet zijn voor haar midden in het bos. Na een uur appt ze. “Waar is het in godsnaam ik sta op een splitsing midden in het bos” ik begrijp waar tom tom haar naar toe heeft geleid. Ik spring op mijn fiets en ga naar de splitsing. Daar staat ze inderdaad. In een klein model auto. Wat om zich heen te kijken. Als ze me ziet draait ze haar raam omlaag. “Ah.. je hebt ze mee genomen” zeg ik als ik de inhoud van haar strak gespannen blouse zie. Ze schiet spontaan in de lach. “Rij maar achter mij aan. Je kunt voor mijn deur je auto kwijt” ze draait haar raam weer dicht en ik fiets voor haar uit. Ik zet mijn fiets in het schuurtje. Ze staat voor de deur. We begroeten elkaar met een kus op de wang. En in een beweging door op de mond en voel ik hoe  haar tong tegen mijn lippen  zoekt naar de mijne. Ze trekt mijn T-shirt uit mijn broek. Een hand verdwijnt onder mijn shirt, de andere achter in mijn broek. Als ik de deur open heb heb ik ook haar blouse los als ze over de mat stapt heeft ze ´m uit. De rest volgt in het zelfde tempo. Pas na een wilde neukpartij ziet ze mijn verzameling zwepen aan de muur  in mijn slaapkamer hangen. “Whouw…. Voor de sier ?” reageert ze quasi gechoqueerd. “Wat denk je zelf” ik pak mijn favoriete zweep van de muur en draait die een slag om haar nek. We lachen er samen om maar als ik heel even de zweep wat strakker trek zie ik haar toch ook even schrikken. Ik laat haar los. “Wil je koffie? Of iets anders?” De zweep hang ik weer op zijn plaats terug. “Voor volgende keer” zeg ik met een knipoog. “Trek maar een lekker wijntje open” zegt ze. Even later liggen we samen met een glas wijn mijn speeltjes te bekijken. Becky weet niks van bdsm. Maar wil er alles van weten. Ik vertel haar wat mijn ervaringen zijn en wat ik er zo bijzonder aan vind. ”Het is niet zo dat ik jou de regie uit handen neem. Maar jij geeft mij de regie in handen.” “Dat is toch het zelfde?” “nee. Laat me proberen je uit te leggen. Stel dat jij mij alles met jou laat doen wat ik leuk vind. En we spreken af dat jij mij volledig kunt vertrouwen. Bijvoorbeeld ik blinddoek jou en dan neem ik je mee naar buiten. Geef je een hand en ga met je hardlopen. Zou je mij dan vertrouwen?” “Ja en wat is daar dan zo geil aan?” ”Daar gaat het ook niet om.” Zo praten we uren en uiteindelijk geloof ik dat ze het begint te snappen. Tot het drie uur is en de tweede fles wijn ook leeg. Als ik de volgende ochtend wakker word ligt Becky nog vast te slapen. Voorzichtig zonder haar wakker te maken doe ik haar een polsboei om haar pols. Met daar aan een touw wat ik via een katrol aan de balken van het plafondvast maak aan een kikker aan de muur. Telkens als ze beweegt haal ik voorzichtig het touw wat door. Als haar armen schuin omhoog wijzen word ze wakker en kijkt verbaast naar haar handen. “Goeie morgen subje” begroet ik haar. Wat ongemakkelijk lacht ze om de situatie waar ze in is verstrikt geraakt. Maar laat zich niet kennen. “Kom eens staan” aarzelend komt ze overeind. Kijkt mij glimlachend maar argwanend aan. Terwijl ze overeind komt hou ik de touwen strak. En als ze staat met haar armen wijd gespreid boven haar hoofd geeft dat mij dat de gelegenheid om eens uitgebreid van die enorme tieten te genieten. “Als ik je te veel pijn doe dan gebruik je je stopwoord he?” te gelijkertijd knijp ik zacht in haar tepels. “Auw !!... AUUWW rood!!.. ROOD!!...” Begint ze gelijk te gillen. Proestend schiet ik in de lach. Waarna ze zelf ook wel moet lachen. “Maar je wil het toch leren?” zeg ik. “Ja. Maar.. “ “Vertrouw me maar. Als je serieus rood zeg stop ik direct. Maak ik je direct weer los.” Voorzichtig neem ik haar tepels tussen duim en wijsvinger. “Vind je lekker he?” zeg ik plagerig in haar oor. Het fijt dat ze groeien tussen mijn vingers zegt me genoeg. “Ik doe je een blinddoekje om dan kun je je beter concentreren” “O jee” giechelt ze. Gespannen staat ze met haar geblindeerde ogen af te wachten. Ook haar enkels maak ik met boeien vast in een brede spreidstand. Zo staat ze aan het voeteneind van mijn bed mooi te wezen. Ik pak een lange zweep en laat die op veilige afstand zonder haar te raken hard knallen. Ze verkrampt van de schrik. En roept “Nee.. o nee he.. stop.. stop uhh.. rood ROOD!! “Wat piep je nou? Moet ik je mond soms dicht plakken. Er is nog niets gebeurt” ze lach zenuwachtig. “Nee maar wat ben je van plan dan.” “Dat zul je wel merken. Jij bent toch naar mij toe gekomen?” Ik til de blinddoek even op en vraag met een groot kapmes in mijn hand “Of wil je er liever mee stoppen?” Haar ogen zijn als schotels als ze het kapmes ziet. “Ja.. maak me maar los. Ik geloof niet dat het iets voor mij is.” Ik maak haar los en hou haar opgelucht in mijn armen. ”Maar goed, vanillesex is met jou ook super hoor” dus vrijen we tot ver in de namiddag. “Maar hoe vond je het nou om zo te staan?” vraag ik haar later. “ tja… dood eng.. spannend wel..Toch…” “Besef je wel dat je levensgevaarlijk bezig ben? Zo.” Zeg ik “Voor het zelfde geld ben ik volkomen gek en vinden ze je later in stukjes in het bos terug.” Ze kijkt me aan. Zegt “Wat dacht je wat er door mij heen ging toen ik daar zo stond.” “Wie weet eigenlijk dat je hier bent?” Ze haalt haar schouders op. “Zou het niet weten.” “Meisje meisje toch. Hoe oud wil je worden?” “Voor mij hoef je niet bang te zijn. Ik hou van een eerlijk spel. Maar als je weer eens met iemand afspreekt, zorg dan dat er tenminste iemand is die weet waar je uit hangt. En stuur na een bepaalde tijd een simpel appje als alles ok is.” “Ja meneer” zegt ze. “Kijk, je begint al wat te leren.” Verder dan kinky sex komt het niet. Denk ook niet dat het echt iets voor haar is. Tegen de avond moet ze weg. De volgende dag moet er weer gewerkt worden. Dus we nemen afscheid. “Zien we elkaar nog binnen kort?” “Reken maar” is haar antwoord. “Tot gauw dan” een laatste kus en weg is ze. We zijn bijna twee weken verder. De laatste dagen is er heel wat af gechat en gebeld. Er is een fetisjbeurs bij Becky in de buurt. “Heb je zin om daar met mij naar toe te gaan?” Ze twijfelt even. Maar gaat uiteindelijk toch graag mee. “Als je volgende week ook met mij mee gaat.”zegt ze. “Waar naar toe?” “Zul je wel zien” “Ik haal je thuis op, zaterdag om 20:00 uur.” “Wat moet je aan naar zo iets” vraagt ze me. “Ik kom wel even in je kast kijken. Het zal wel weer warm zijn. Dus doe maar iets luchtigs. Er zullen er best veel zijn in leer of latex, maar dat is helemaal aan jou.” Uiteindelijk heeft ze een dun wit kort zomer jurkje aan als ik haar op haal. Oogverblindend. De beurs is in een grote hal. Ik ben er al vaker geweest. De sfeer is er altijd heel gemoedelijk. Becky is wel wat gewend denk ik zo en zal heus niet gillend hard weg lopen.  Na een half uurtje rijden bellen we aan bij de hal. Paul, beter bekend als ‘de stier’, doet open. We begroeten elkaar en ik stel hen aan elkaar voor. Eenmaal binnen zien we ook Ria, de sub en levenspartner van ´de stier´. Vrolijk lachend begroet ze me. Ik stel haar aan Becky voor. De twee kunnen het meteen  goed met elkaar vinden. Hetgeen mij niets verbaast. Ik heb zelden iemand gekend die zo schaamteloos vrij en spontaan is als Ria. Als de dames even zijn uit gekletst lopen we de hal in. Langs kraampjes en stands waar van alles aan speeltjes gepresenteerd word. Het word al snel drukker en we moeten soms even wachten om bij hetgeen te zien is te komen. Becky kijkt haar ogen uit. Vind het allemaal schitterend. We staan bij een drukke kraam waar op alle mogelijk denkbare zwepen en slagmateriaal te koop aan geboden word. Naast ons staat een fraai uitgedoste meesteres. Aan een ketting leid ze een naakte man met een hondenmasker op. De man schuifelt al snuffelend op handen en voeten tussen het publiek. Hij snuffelt onder Becky’s jurk en tilt zijn been op als of hij tegen haar kuiten wil pissen. Becky en de domina kijken er naar. “Ben je hellemaal besodemieterd.” zegt de vrouw tegen haar ‘hondje’. En tegen Becky die net een soort rijzweep staat te bewonderen ”Geef hem maar een tik hoor, de viespeuk.” Becky kijk quasi boos naar de vrouw en de hond. En tikt hem met het zweepje op zijn blote gat. De ‘hond’ gromt en blaft een keer. De vrouw trekt een gezicht van, tja dat zet geen zoden aan de dijk. Pakt haar eigen zweep en geeft hem een harde klap op zijn kont. De man jankt en gaat als een echte hond op zijn rug liggen met de pootjes om hoog. “Foei” zegt ze en dreigt met de zweep. “hij bijt toch niet hè?” vraagt Becky het spel mee spelend. De vrouw knipoogt en loopt verder. De hond er achteraan op handen en voeten. Ook wij lopen verder. “Kom shibari kijken” zeg ik als ik verderop de voorbereidingen zie op een groot toneel. De spotlights zijn gericht op een jonge Aziatische vrouw gekleed in een eenvoudige zwarte korte broek en hemd. Ze kijkt geduldig wachtend naar de grond. Boven haar hoofd hangt een stalen ring. Verder staat op het toneel een tafel met daarop tientallen bosjes hennep touw. Een vrouw in een kleurrijke kimono stapt ook het toneel op. Knikt naar het toegestroomde publiek en naar de andere vrouw. Rustige Japans klinkende muziek vult de directe omgeving. Gewillig laat de vrouw in het zwart zich door de ander de handen op haar rug binden. Met een verbazingwekkende vingervlugheid. Ook haar heupen en benen worden met uiterste precisie gefixeerd.   Een touw aan de ring boven haar hoofd houd haar in evenwicht. Dan hangt ze als een marionet aan een paar touwen. Even later hangt ze en niet veel later, als door een moeiteloze handeling ondersteboven. Ze lijkt er totaal geen hinder van te ondervinden. Laat alles in trance met zich gebeuren. Aan een lier word ze meters hoog de lucht in gehesen. Daar hangt ze. Draaiend in de spotlights tot ze uiteindelijk met de zelfde rust weer terug op aarde komt. In omgekeerde volgorde word ze bevrijd. De twee omhelzen elkaar en glimlachen naar het publiek. Beiden maken een bescheiden buiging.  Er klinkt een zacht applaus. Becky is er stil van. We besluiten eerst maar eens wat te gaan drinken. “Wat een wereld” fluistert Becky mij toe. “Dat zal toch wel pijn doen. Zo te hangen.” Veronderstelt ze. “Het is juist de kunst om het geen pijn te laten doen. Of in ieder geval zo min mogelijk” Verderop staan wat tafeltjes en stoelen waar kennelijk gegeten en gedronken kan worden. Als we twee stoelen vrij zien gaan we zitten en bestellen een biertje.