"Drink je glas leeg dan gaan we even in de speelzone kijken." De speelzone blijkt een grote ruimte waar allerlei bdsm meubels staan. Aan een stalen constructie aan het plafond hangen op verschillende plaatsen lieren sommige in gebruik door vastgebonden subs en dominanten die met allerlei slagmateriaal in de weer zijn. Miss Dark ontdooit langzaam. Echter zonder uit haar rol te vallen. Als een gids in een onbekende wereld leidt ze Rob door de playzone. Er staan banken rondom een vrijstaande openhaard waar nog andere stellen zitten. En ook Rob en Christine nestelen zich bij het vuur.

“Wil je nog wijn Christine”vraagt Rob.

“Wie? Vraagt Christine. Hoe noem je mij? “

“Sorry miss Dark” ze zucht.

“Tot nader te bepalen tijd ben ik Miss Dark voor jou ! Duidelijk?

“Zeker Miss Dark het spijt me.” Christine glimlacht en Rob vraagt zacht

“Nou… nog wijn? Als Rob komt met de wijn staat miss Dark naast het andreaskruis langs de muur. Met haar zweep klaar.

“Iedere dominant zou moeten weten hoe een zweep aan voelt” Rob zet de wijn onhandig op tafel.

“Dus ik zal je laten voelen wat jij een vrouw denkt te kunnen aandoen.” Ze maakt de handboeien los van zijn collar en maakt die aan het kruis vast. Rob weet niet of hij nou wel zo gelukkig is met deze situatie. Maar hij laat het maar gebeuren. Tot dat hij beseft dat er geen ontkomen meer aan is. Als ook zijn voeten stevig vast zitten grijpt ze hem niet zachtzinnig bij z’n kloten.

“Pas als je rood zegt stop ik. Duidelijk?”

“Heb ik nog keus dan?” nee dus. Christine pakt een zweep met veel brede zacht leren strengen. Een flogger zo vertelde ze later. En begint hem er zacht mee te slaan. Het voelt wel prettig. Als een massage. Maar geleidelijk aan komen de klappen harder aan. Als Christine stopt met slaan probeert Rob om te kijken naar wat ze gaat doen. “Kijk voor je” sist Christine in zijn oor. Rob voelt dat ze een heel ander slagwerktuig heeft genomen om mee verder te gaan. Hij wil zich niet direct laten kennen maar hij knijpt zijn kaken stevig op elkaar. Net als hij stop genade wil roepen stopt ze en gaat op de bank bij het vuur naar hem zitten kijken. Om even een slok van haar wijn te drinken. Rob z’n rug gloeit als of hij de hele dag in de gloeiende zon heeft gelegen. Langzaam komt hij weer tot zich zelf. Ze staat weer achter hem en hij denkt dat het nu wel klaar is. Maar Christine denkt daar kennelijk heel anders over. Ze maakt zijn benen los en trekt hem de latex broek uit. Zo staat hij. Volkomen naakt aan een kruis gebonden. Ze streelt zijn rug en billen die nu zeer gevoelig zijn voor elke aanraking. Behoedzaam gaan haar lange nagels van boven naar onder. Het geen wel weer lekker voelde vind Rob. Maar ze is nog wat van plan vreest Rob. Ze friemelt aan zijn pik. Wat hem niet geheel ongemoeid laat.

“Is die lier vrij?” hoort hij haar zeggen. Voor ze hem los maakt van het andreaskruis klikt ze de handboeien vast aan de kabel van de lier. Rob kan nog nauwelijks met zijn voeten bij de grond. En hangt nu vrij in de ruimte. Hij kan eindelijk om zich heen kijken. Hij had verwacht dat er veel mensen naar hen zouden kijken maar de meesten schijnen het de normaalste zaak te vinden. En weer worden zijn voeten vast gemaakt. In een lichte spreidstand wacht hij af wat er komen gaat.

“Gaat het goed Robbie? ” vraagt ze breed lachend. Rob zegt niks trekt een gezicht van, is dit alles. Dan voelt hij dat ze een klemmetje op zijn scrotum zet. Dan nog een. Hij voelt iets tintelen. Jezus wat is dit. Hij schrikt zich wezenloos. Weer die tinteling harder nu. Het zweet staat hem op het voorhoofd. Weer een stroom stoot.

“Kut. Nee. Stop, ROOD!!" roept Rob nu.

“Ach gosjie zegt de bloedmooie sub die hij bij binnenkomst had gezien. Ze kijkt naar zijn piemeltje wat er van schrik wat zieligjes bij is gaan hangen. Christine lacht en maakt de klemmetjes los. Rob haalt opgelucht adem. Ze laat ook de lier zakken en Rob is blij dat hij uit zijn benarde positie bevrijd is. Hij laat zich op de bank vallen. Christine geeft hem zijn wijn aan.

“Heb je het koud?” vraagt ze. Voor hij antwoord geeft ze hem een plaid aan en laat hij zich door haar toedekken. Zo blijft hij zitten en kijkt als versuft naar wat de anderen doen. Nipt van zijn wijn.

“Gaat het?” vraagt Christine. Rob knikt maar rilt over heel zijn lijf. Verderop zijn twee mannen bezig een stevig gebouwde vrouw een soort kiel van prikkeldraad aan te doen. Ze is nerveus opgewonden. Als ze het aan heeft begint een van hen het prikkeldraad op haar rug strak te trekken. En met ijzerdraad vast te knopen. De scherpe stekels prikken diep in haar vlees. Ze bloed aan alle kanten. De andere man maakt de kabel van de lier, waar Rob net nog aan bungelde, bij haar schouders aan het prikkeldraad vast. Fluistert iets in haar oor. De vrouw knikt. En langzaam gaat de lier om hoog. Als ze net boven de grond hangt loopt het bloed langs haar buik, rug en dijen.

“En bevalt het wereldje van de bdsm nog steeds?”vraagt Christine naast Rob, die vol verbazing toekijkt.

“Ik kan me er nu in ieder geval een beetje een beeld bij vormen. De zwepen vind ik niet vervelend moet ik zeggen. Maar die stroom stootjes hoeft voor mij niet zo. En wat daar gebeurt, hoeft voor mij dus echt niet.”

“Dat hoeft ook niet hé. Waar het om gaat is dat je je zelf over durft te geven aan je dominant. Hem of haar kunnen vertrouwen. Dat vertrouwen moet je verdienen Rob. Respecteer altijd het stopwoord van een sub. De met prikkeldraad omwikkelde vrouw is in trance, mompelt iets. De twee mannen staan vlak naast haar. De een gebaard naar de ander. Laat maar zakken. En pakt een kleine betonschaar. Langzaam laat hij haar de grond weer raken. De ander begint haar voorzichtig los te knippen. Als ze helemaal is bevrijd leggen ze haar samen op een bed. Een deken losjes over haar heen. Rob ziet haar rillen en klappertanden. En realiseert zich dat er kennelijk mensen zijn die hun grenzen zo ver kunnen verleggen. Maar dat het wat hem betreft een brug te ver is.

De volgende dag komt hij Jeffrey tegen in de kroeg en die vraagt

“En?.. hoe was het gisteren met miss Dark? Rob haalt diep adem. Wacht even en zegt dan

“Fascinerend, indrukwekkend….” Jeffrey klopt zijn vriend lachend op de rug en duwt hem een biertje in de hand. Rob krimpt in elkaar en trekt zijn overhemd een beetje van zijn rug.

“Is het zo erg Rob”vraagt Jeffrey. Rob verteld van zijn avontuur van de avond er voor. Vol verbazing hoort Jeffrey zijn verhaal aan.

“En heb je nou ook nog geneukt of…..?”

“Nee Jef. Maar het was …. Tja…. Kan ’t niet uitleggen… adem benemend. Het smaakt naar meer.”