Een week na Milaan komt Richard op zijn werk aan. Mompelt goedemorgen tegen Melissa die als altijd als eerste aanwezig is. Hij kijkt de stapel post na die op zijn bureau ligt. Rekeningen, declaraties, en dan .. een hand geschreven brief van Melissa? Verbaast maakt hij de enveloppe open.

Beste Frits en Richard en andere collega’s

Na vijf jaar zeer prettig voor jullie te hebben gewerkt is dan helaas nu het moment gekomen om afscheid van jullie te moeten nemen. Bij deze wil ik met ingang van een maart mijn ontslag indienen. Jullie zijn langzamerhand een beetje familie van mij geworden. En ik hoop dan ook dat mijn vertrek geen einde betekend aan de vriendschap die we samen hebben opgebouwd. Zo als jullie weten dromen mijn man en ik al jaren van een B&B in zuid Frankrijk. Nu is ons de unieke kans geboden om een reeds goedlopend bestaande B&B van een oud echtpaar over te nemen. Natuurlijk wil ik jullie niet achter laten zonder goede opvolging. Dus als er zich een geschikt kandidaat meld, dan ben ik uiteraard bereid mee te denken en mijn opvolger mee in te werken. We hebben het er nog over bij de eerst volgende vergadering.

Groet Melissa

Richard baalt hier ontzettend van. Melissa is de spil van de kliniek. Goed beschouwd onvervangbaar. Dit moet hij onmiddellijk met Frits bespreken. Maar die is er op maandag nooit. Dus dat word morgen. De volgende dag is het eerste wat Frits en Richard bespreken uiteraard het voorgenomen ontslag van Melissa. Frits is de meest aangewezen persoon om de sollicitatieprocedure in goede banen te lijden. Samen met Melissa neemt hij die taak op zich. En Richard is al lang blij dat hij er niet over na hoeft te denken. Zijn dubbel leven slokt zo al genoeg tijd en energie op.  Voor de relatie met zijn vrouw Louise heeft hij al jaren geen belangstelling meer. En sinds hij Sandra kent twijfelt hij vaak af hij wel de rest van zijn leven bij haar wil blijven. Louise weet zich weliswaar als een doktersechtgenote te presenteren. Altijd correct gekleed. Nooit te opvallend. Niet te uitbundig. Zal op geen enkel buurt- of familiefeestje met vrienden en kennissen een druppel te veel drinken. Dat doet ze dan wel overdag. In haar eentje spoelt ze met een flesje wijn haar prozak pillen weg. Maar al jaren is ze niet meer de sexy meid waar Richard ooit zo gek op werd. Ze doet drie keer per week wat vrijwilligerswerk bij de bejaarden waar ze tussen al die oudjes totaal niet opvalt. Als ze niet uitgeteld op de bank ligt. De laatste tijd komt het vaak voor dat ze nauwelijks in staat is om haar vrijwilligerswerk af te bellen. s´avonds ligt ze meestal al voor negen uur op haar bed. En seks. Seks is meer iets voor jongelui vind ze. Ondanks dat ze pas zesenveertig is. Als ze s´avonds naar bed gaat zal ze altijd een of twee slaappillen slikken. Waardoor ze altijd al lang slaapt als ook Richard in bed stapt. Hoe anders is het met Sandra. De mix van een brutaal gothic meisje en een super sexy gehoorzaam onderdanige winden hem tot waanzinnigheid op. Het was hem alles mee gevallen hoe ze zich ook in Milaan als een dame wist te presenteren. Trots als een aap was hij op haar. Hoe al de mannen hun ogen uit keken. En de jaloerse reacties van de vrouwen.

Veertien sollicitanten waren er op de advertentie in de krant gekomen. Melissa had al een voorselectie gemaakt en er vijf uitgenodigd voor een gesprek. Allen bleken echter ongeschikt voor de functie. En er werden nog een paar dames gevraagd te komen praten. Uiteindelijk gaat de voorkeur uit naar een tweeëndertig jarige secretaresse uit Tilburg. Ze heeft ervaring als secretaresse bij een ziektekostenverzekeringsmaatschappij. Wat op zich wel een pre is. Het sollicitatiegesprek wat volgt, verloopt soepel. Frits is meteen van haar gecharmeerd. Als hij s´middags met het team vergaderd in de kroeg aan de overkant van de kliniek staat zijn beslissing eigenlijk al vast. Voorlopig drie maandjes proefdraaien. “knappe meid ook” zegt hij. Melissa recht haar rug en zucht. “lekker belangrijk heren”  “laat haar cv eens lezen” zegt Paul. Melissa pakt de papieren uit haar tas en geeft het aan hem. “geen foto ?  “ vraagt hij. Kijkend naar Frits. “geloof me nou maar Paul” zegt hij lachend. Paul leest de cv van de sollicitante  aandachtig door. Knikt dan en zegt “laat haar maar eerst een weekje mee draaien”

Lang heeft ze nagedacht wat ze aan zal trekken op haar eerste werkdag. Ze besluit voor degelijk te gaan. Haar donkerblauw mantelpak lijkt haar voor zo´n eerste dag het beste. Eerst maar eens sfeer proeven. Als ze zichzelf in de spiegel kritisch bekijkt, besluit ze toch de kousen met naad en zwarte pumps te vervangen voor een panty zonder naad en iets lagere hakken. Minder sexy maar beter. Ze knikt goedkeurend naar haar spiegelbeeld. Haar haar doet ze in een staart. Voor ze de deur uit stapt doet ze een knoopje van haar blouse los. Kijkt nog eens in de spiegel en denkt, nee. Doet het weer dicht en verlaat haar flat. Ze is ruimschoots op tijd als ze bij de kliniek aan komt. Ze parkeert haar autootje op de parkeerplaats naast de kliniek, werpt nog een vluchtige blik in haar binnenspiegeltje om haar make-up te checken en stapt zelfverzekerd maar met zweet in haar handen op de entree af. Melissa ziet haar al aankomen. Met een brede glimlach schut ze haar hand en vraagt “koffie?” “graag. Zwart zonder suiker” “kom. Dan weet je gelijk waar die staat” samen halen ze koffie en lopen ze terug naar het bureau. “zo eerst maar eens opstarten” Melissa zet haar computer aan en bied haar een stoel aan. Als het programma is opgestart komt Frits binnen hij loopt op hen af steekt zijn hand uit “welkom. Is Richard er nog niet Melis” vraagt hij zonder antwoord af te wachten. “ zeg dat hij even bij mij langs komt als hij er is” nog voor dat Melissa iets kan antwoorden is hij al met koffie en al door de draaideuren verdwenen. “dat was Frits. Flits noem ik ´m  ook wel eens. De dames lachen om het grapje. En Melissa legt het computerprogramma verder uit. Na tien minuten komt ook Richard binnen. Ook hij loopt in een rechte lijn naar de koffieautomaat. Met zijn koffie in de hand komt hij naar de receptiebalie. “goede morgen dames” als aan de grond genageld blijft hij staan. Goede morgen meneer” zegt ze met een stiekem knipoogje. Richard weet even niet wat hij zeggen moet. “Richard van Doorn” stamelt hij dan maar. “Sandra Vonk, zegt u maar Sandra”

Later die dag komt Richard naar de balie en vraagt Melissa even een oud dossier naar  Frits te brengen. Als ze weg is zegt hij ”Jezus wat flik jij nou San?” “ het spijt me meester. Bent u echt boos? Ik wou u verrassen” “verrassen dat doe je zeker ja. Hoe?” begint hij. Zonder zijn zin af te maken kijkt hij haar vragend aan. “ gewoon. Toen je laatst vertelde dat Melissa weg zou gaan en ik daarna ook nog puur toevallig de advertentie in de krant zag staan.  Heb ik meteen gereageerd. Maar vind u het echt niet vervelend meester?” “zo lang je me hier op het werk maar geen meester noemt vind ik het wel fijn om je zo dicht bij me te hebben. Maar laten we werk en privé maar wel strikt gescheiden houden” “zeker meneer” “Dus met patiënten er bij is het dr. Van Doorn. Verder  is het gewoon Richard. Als we samen zijn is het meester ok?” “als ik dat maar kan onthouden en me niet vergis meneer. Uhhh sorry dokter” zegt ze lachend. “je doet je best maar schatje”

En dat doet ze. Sandra werkte zich uit de naad om haar werkgevers tevreden te stellen. Overdag tussen zeven en zeven is ze de correcte secretaresse. Elegant gekleed. Matig opgemaakt.  Maar als ze vrij is draagt ze zijn collar. Met haar gothic kleding en make-up lijkt het wel of ze een dubbel leven lijd. De enige die een dubbelleven lijd is Richard. Aan de ene kant zou hij bij Louise weg willen. Maar dat zou betekenen dat hij wel van meer dingen  afscheid zou moeten nemen. Dat Louise een zeer groot zakelijk belang heeft in de privé kliniek is dan ook een rede om die beslissing niet te nemen. Zijn hele leven zou op de schop gaan. Met Sandra als zijn secretaresse zal hij zeker geen slechte indruk maken bij familie, vrienden en collega’s.  maar de Sandra die hij mee neemt naar diverse clubs houd hij liever voor zich zelf. Niet dat hun bdsm leven en hun werk met elkaar zouden botsen. Zeker Sandra voelt feilloos aan welke rol van haar verlangt word. Hun D/s relatie is echter zo hecht geworden dat ze niet meer zonder elkaar zouden kunnen. Van Louise heeft Richard eigenlijk niet zo veel last. Zij leeft op drank en pillen. Haar leven bestaat overdag uit telefoneren met Vivianne en koffie inschenken voor demente bejaarden. Als het avond eten gedaan is zou ze het liefst haar bed in duiken. Hoewel ze ontevreden is over haar leven en eigenlijk altijd wel tegen een depressie vecht, zou ze toch altijd bij Richard blijven. Hij bood haar in ieder geval de status van de vrouw van de succes volle arts. Zelf heeft ze nauwelijks opleiding. Het heeft haar nooit geïnteresseerd. En bovendien hoeft ze voor het geld niet te werken. Toen haar beide ouders overleden waren was ze een zeer vermogende vrouw. Richard heeft zich zo lang hij met haar getrouwd is een ongekende luxe kunnen permitteren. Niet alleen de kliniek is voor het grootste deel haar eigendom. Ook de gigantische villa in de parkachtige wijk in Breda, door top interieurarchitecten ingericht en zonder hypotheeklasten, behoord tot haar bezittingen.