Richard is nog niet in zijn huis geweest na de brand. Nu de brandweer toestemming gegeven heeft het huis weer binnen te gaan, gaat Richard de schade opnemen. De ravage is nauwelijks te overzien. Van de keuken is niets meer over. Ook de studeerkamer is een zwart geblakerde troep. Gelukkig heeft de stichting Salvage de boel door een aannemer dicht laten timmeren. Die middag heeft hij een afspraak met een gespecialiseerd schoonmaak bedrijf. Alles werkelijk alles zit onder de roet en stinkt naar de brand.

De dag van de brand

Om dat Richard met Frits tot 16:00 in de kroeg heeft door gebracht, gaat hij lopend huiswaarts. Een stukje door het bos lopen zal hem wel weer nuchter krijgen. De diepe tuin van zijn huis grenst aan de bosrand. Daar aangekomen klimt hij over het hekje. Loopt naar het huis.  Louise zit aan de keukentafel. Haar gezicht staat op omweer. Verbaast door zo’n kwaaie blik kijkt hij haar aan. Zonder iets te zeggen draait ze zijn laptop om, die voor haar op tafel staat. Richard kijkt op het scherm en ziet zijn fetlife profiel. “jij denkt zeker dat ik helemaal achterlijk ben hé dokter van Doorn?”haar ogen lijken vuur te spugen. “vuile hoerenloper. Sodemieter maar op naar die sloerie van je. Als je maar niet denk dat ik je de kliniek zal gunnen.” Als ik van je af ben kun je naar het leger des heils met die slet er bij?” Richard probeert haar nog te kalmeren maar Louise draait helemaal door. Ze smijt zijn laptop in zijn richting die hem op een haar na mist en tegen de muur in stukken uit elkaar spat. “Louise beheers je godverdomme” Maar Louise beheerst zich niet. Word enkel bozer en bozer naar mate Richard haar tot kalmte probeert te manen. Uit alle macht probeert ze hem te raken waar het kan. Louise grijpt naar een fles sherry “Doe dat nou maar even niet Louis” maar Louise rukt de fles uit zijn handen. Slaat er mee in zijn richting. Maar raakt hem niet. Als ze weer probeert naar hem te slaan weet Richard haar de fles afhandig te maken. Nu is het zijn beurt om haar te slaan met de fles. Richard slaat echter wel in een klap raak. Louise wankelt even en zakt dan als een lappenpop in elkaar. Zijn hart bonkt hard in zijn keel. Hij kijkt naar haar roerloos lichaam. Als hij rillend van de spanning met twee vingers haar hals voelt en haar starende ogen ziet weet hij eigenlijk al hoe laat het is. Als een razende gaan zijn hersenen tekeer. Hij kijkt om zich heen naar de restanten van zijn laptop, de glasscherven, de stoel die is om gevallen. Wat moet hij doen? Richard vecht tegen de opkomende paniek. Hij zet de stoelen recht aan de tafel en kijkt in de keuken. De pepermolen op de grond? Dan valt zijn oog op de frituurpan. Het apparaat staat aan. Op max. ?  Hij aarzelt even. Dan steekt hij de stekker in het stopcontact. Ziet hoe het rode lampje op het ding gaat branden. Richard veegt  alle troep bij elkaar en gooit het buiten in de vuil container. 

Hij loopt van de keuken naar de hal. Van de hal naar zijn kantoor naar de bijkeuken en terug naar de kamer waar Louise half onder de tafel ligt. Hij moet zijn zenuwen nu onder controle houden.   Blauwe walmen komen onder het deksel vandaan. Het zal niet lang meer duren voor de friteuse over verhit zal zijn en vlam zal vatten. Hij stapt naar buiten draaide de deur achter zich op slot. Zonder om te kijken loopt hij van het huis weg. De uitstekend beschutte tuin bied hem de gelegenheid om langs de zelfde weg te gaan als hij gekomen is. Langs de rododendrons over het hekje, de greppel. Hij rent door het bos. De takken striemen in zijn gezicht. Als hij bij de zandweg is aangekomen, laat hij zich hijgend op een bankje zakken. Daar zit hij met zijn gezicht in zijn handen. Overdenkt wat hem is overkomen. Wat hij heeft gedaan. Langzaam komt zijn hart weer tot rust. Maar de zenuwen heeft hij nog niet onder controle. Hij loopt de zandweg uit naar de bebouwde kom. Richting de kroeg waar zijn auto nog staat. Als hij instapt hoort hij in de verte een sirene. Besluiteloos blijft hij zitten. Het geluid van de sirene komt dichterbij. Hij kijkt om zich heen. In de spiegels ziet hij een politieauto naderen. Weer voelt hij hoe zijn hart op hol lijkt te slaan. Met hoge snelheid rijd de politieauto voorbij. Dan start hij de auto en rijd huiswaarts.   

De aannemer schiet al aardig op met het herstellen van de woning van Richard. Een gespecialiseerde schoonmaakploeg heeft zich dagen uit de naad gewerkt om de roet en de lucht uit het huis te krijgen. Uiteindelijk zijn ze daar wonderbaarlijk in geslaagd. Toch is hij niet graag meer in het huis waar Louise aan haar einde kwam. Liever is hij in de flat van Sandra. Waar hij nu sinds een week verblijft. Iedereen in zijn omgeving weet inmiddels wel dat er al langer iets speelt tussen hem en Sandra. Dus leek het hem niet veel nut hebben om de hotelkamer aan te houden. Toch heeft de dood van Louise een zware stempel gedrukt op de relatie met Sandra. Sandra is erg gespannen en zit vaak wat stilletjes voor zich uit te staren. Ook Richard is bezorgt. Is niet meer zo de meester die hij was toen ze elkaar net leerde kennen. Het feit dat Denise Overbeek al een paar keer is wezen praten zint hem niet. Denise blijft maar vinden dat een val op een weliswaar stenen vloer dodelijk zou kunnen zijn. Maar wel bijzonder te noemen is.

Op zaterdagmorgen staat ze onverwacht weer eens voor de deur van de flat van Sandra. Met weer een paar lastige vragen. Met een vriendelijke glimlach stapt ze binnen als Sandra voor haar open doet. “ja sorry dat ik jullie in het weekeind stoor”zegt ze “maar er zijn toch een aantal dingen die mij ’s nachts wakker houden.” Richard is duidelijk gecharmeerd van de strakke leren broek die ze draagt. Het geen zowel Denise als Sandra niet onopgemerkt blijft.

“koffie mevrouw Overbeek?”zegt Richard “graag. Maar zeg maar Denise hoor. Mevrouw klinkt gelijk zo streng” en ze knipoogt naar Richard terwijl Sandra naar de keuken loopt om koffie te halen. Sandra komt terug met drie kopjes koffie. “zijn er nieuwe dingen te melden? Ik neem tenminste aan dat u hier zakelijk bent?”vraagt Sandra een beetje te fel. “nou dat wil zeggen”Denise blaast behoedzaam in haar koffie. “volgens het voorlopig autopsierapport is de hoofdwond, veroorzaakt door een val, vermoedelijk niet de doodsoorzaak van mevrouw van Doorn.” ze nipt van haar koffie en laat zo bewust een paar seconde stilte vallen. “Denk je dat ze overvallen is? Een inbreker” “ dan zouden er braaksporen te zien geweest zijn. Een insluiper. Wat ook niet zo waarschijnlijk is want alle deuren waren op slot.” “Nee het moet iemand zijn die ze heeft binnen gelaten. Bovendien is uit buurtonderzoek gebleken dat rond het eind van de middag een donker gekleed persoon op de oprit van het huis is gezien.” “Dat zou ik geweest kunnen zijn.” Zegt Sandra. “Ik wou nog het een en ander met haar bespreken maar er was niemand thuis.” “Waar over wilde je haar spreken?” ”over de organisatie van het jubileum van de kliniek.” “en je hebt niets ongewoons gezien toen” Denise denkt even na. “waarom heb je niet meteen gezegd dat je aan de deur geweest ben”vraagt ze dan. “Dacht niet dat het zo belangrijk was, er was toch niemand thuis. Ik had ook niets met haar afgesproken.” “ hoe dan ook ik moet er nog eens goed over nadenken. Met die laatste woorden staat ze op “nog een Prettig weekeind. En blijft u in de buurt. Allebei.” Sandra zit stil naast Richard op de bank en zegt dan “iets klopt er niet Richard. Louise lag in de keuken, of nee ik bedoel op de bank toen ik wegging. Door de voordeur. Ik ben door de achterdeur binnen gekomen. Maar die was op slot zegt Denise.”

“Maar waarom heb je ook niet meteen gezegd dat je haar nog gesproken heb die middag. En dan is er nog die getuige die jou waarschijnlijk heeft gezien” Sandra krijgt een kleur van schrik. En dan breken de tranen door. “Richard ik moet je iets vertellen weet ze al snikkend te zeggen. “Ik heb die frituurpan aan gezet. Vorige week vertelde je toch dat je de thermostaat gesloopt had. Ik was zo geschrokken toen ze zo hard op de grond viel. Maar ik heb haar met geen vinger aangeraakt. Echt niet Richard. Je moet me geloven.” “ stil maar schatje” probeert Richard haar rustig te krijgen. Hij drukt haar betraande gezicht tegen zich aan. En weet dat het nu zijn beurt is om te biechten. In eerste instantie gelooft Sandra geen woord van zijn versie. Ze denkt dat hij de schuld op zich wil nemen. “Maar Louise wist van ons Sandra. Waarom dacht jij dat ze zo tekeer ging toen je haar zo bezopen vond? Mijn laptop ligt in duizend stukken in de vuilnisbak. Ik heb uit gewoonte de deur achter mij op slot gedaan. Als er iemand voor moet zitten dan ben ik het en niet jij.” Minuten lang zeggen ze beiden niets. Sandra zit met haar gezicht in haar handen en rilt van de zenuwen. “Ik ga aangiften doen” zegt hij dan.”Dan gaan we samen en vertellen we de hele waarheid. “Ben jij gek. Dan draaien we allebei voor onbepaalde tijd de bak in.” Richard en Sandra zijn het er nog niet over eens.  Richard pakt haar hardhandig bij haar keel.”jij blijft bij je eerste verklaring. Is dat duidelijk?” “Ja maar je hoeft niet voor me te liegen.”  “Is dat duidelijk?” Sandra krijgt bijna geen lucht. “ ik lieg niet tegen je Sandra. Je bent nog altijd mijn sub. Je doet wat ik zeg. Is dat duidelijk?” Sandra stikt haast en kan alleen maar met grote ogen ja knikken. Langzaam laat hij haar los. “Ja meester” zegt ze dan. “En nu wil ik koffie. Nu.” Ja meester” stamelt ze en staat op om koffie te halen.

Twee dagen later gaat de telefoon van Richard over. Hij staat net onder de douche. Sandra komt met de telefoon de badkamer in en zegt zacht.” Denise Overbeek, of je thuis bent?” Richard draait de kraan dicht. Neemt de telefoon aan. “Meneer van Doorn, er zit wat schot in de zaak. Bent u straks in de gelegenheid om mij te ontvangen? De laatste keer dat ik onaangekondigd bij u binnen stapte was wat ongemakkelijk niet waar?” Sandra schrikt als Richard verteld dat ze in aantocht is. Nu ben ik er vast gloeiend bij denkt ze. Richard probeert haar nog gerust te stellen. Maar als Denise binnen stapt steekt ze haar beide handen naar voren. In afwachting van haar arrestatie. “ik zou je graag een keer in de boeien willen slaan. Ander keertje maar” verbaasd laat ze Denise binnen. Wat zou ze daar precies mee bedoelen? Richard bied haar een stoel aan. Als hij ook gaat zitten heeft hij Sandra zonder er bij na te denken bij haar lange zwarte haren vast en zij knielt gelijktijdig met hem naast zijn stoel op de grond. Denise glimlacht naar het koppel dat gespannen afwacht. “ik kan het dossier sluiten. Het is duidelijk geworden dat mevrouw van Doorn een meer dan dodelijke hoeveelheid medicijnen heeft in genomen. Het geen haar helaas fataal geworden is. Wellicht heeft ze nog getracht u of u beiden de schuld van haar dood in de schoenen te schuiven. De getuigen die u heeft gezien op de oprit van het huis, heeft ook mevrouw van Doorn nog in levende lijve gezien toen hij de post bezorgde.